w Pekinie - cd

Ten dzień był pełen wielkich rzeczy. Pierwsze nasze kroki były znów na Plac Tiananmen (Plac Niebianskiego Spokoju) . A cel, to Mauzolem Przewodniczącego Mao Zedong'a.
Wyszliśmy z przejścia podziemnego, a naszym oczom ukazał sie nie do ogarnięcia tłum ludzi, ludzi tłum. Czegoś takiego tez nie widzielismy!!! Okazało się, że te tłumy to też do Mao. :-(((
Staralismy sie odnaleźć koniec tego ogonka i grzecznie stanąć, ale nie udało się i musielismy wcisnąć sie w juz stojacych ludzi. Kolejki pilnowały rózne osoby, albo byli to wolontariusze, albo ochrona Placu. Tłum sterowany był poprzez linku ochronne, linie na ziemi i barierki, dlatego utrzymywał sie w miarę dobry porządek. I tak tuputupu, z nogi na nogę, po ponad godzinie, dotarlismy do celu. Należało oddać plecaki, aparaty, itd. Weszlismy do środka. Budynek okazały, wnętrza wielkie, mnóstwo ochrony i milicji. W skupieniu, powoli, przechodzilismy obok leżącego ciała Mao. Muszę przyznać, że On i ten serkofag, wszystko ładnie utrzymane. Mimo, że nic mnie nie łączyło z Mao, przyznam, że byłem pod wrazeniem.
Doszlismy do wniosku, że Mauzoleum Mao, to tak jak Mekka Arabów, że każdy musi chociaż raz w życiu udac się w taka pielgrzymkę. Dlatego własnie tyle Chińczyków i takie tłumy.
Nastepnie powoli udalismy sie do Muzeum Pałacowego. Władze zakazały używania nazwy Zakazane Miasto.
Przed wejściem, na Bramie Południowej (Wumen) umieszczony jest ogromny, kilkutonowy portret Przedwodniczacego Mao, widoczny z wielkiej odległości. Dosłownie, tak jakby obserwował wszystko ;-) Przed tą bramą jest fosa. Wchodzimy do środka. Mijamy wewnętrzną Złotą Rzekę. Potem przekraczamy Bramę Najwyższej Harmonii. Kupujemy bilet (60Julków) i wypożyczamy elektronicznego przewodnika po polsku (za 40). Idąc dalej, ukazuje się nam Pałac Cesarski (Pawilon Najwyższej Harmonii). Dalej Pawilon Pełnej Harmonii, Pawilon Trwałej Harmonii, Pałac Niebiańskiej Czystości(tu zamieszkiwały tylko kobiety), i wiele wiele innych przepięknych Pawilonów służących niegdyś rodzinie cesarskiej i władzom państwowym. Dzisiaj tu znajdują się rózne muzea, np: druku, poligrafii, bizuterii, zegarów, itp,itd. Idąc dalej wchodzimy do Ogrodu Cesarskiego, a nastepnie przez Bramę Boskiej Wieczności wychodzimy na zewnątrz. Wszystko piekne, wielkie, kolorowe, pełne przepychu na miarę Cesarzy. Już nie mielismy sił iść na wzgórze Jing Shan (wzgórze widokowe), które zostało usypane z ziemi po wykopaniu fosy, żeby podziwiac piękny widok na całe Zakazane Miasto...-innym razem ;-))
Po krótkim odpoczynku, ruszylismy małymi uliczkami w droge powrotną. Mijaliśmy Hutongi, w ktorych do dziś żyją ludzie. Żyją w ponurych budynkach i gorszych warunkach. Hutongów sukcesywnie ubywa, bowiem ustepują nowoczesnym centrom handlowym i nowym drogom.
Kolejnym celem był rzut oka na nowoczesne deptaki i galerie oraz obecność na nocnym targu żywności. Nocny, to określenie dziwne, bowiem trwa on od g.17 do 21. Można tam było popróbować czegos oryginalnego. Tak też z bratem uczyniłem :-)) Były to produkty daleko odbiegające od tego co spożywamy w Europie, ale jak szalec to szaleć... :-))
Nie będe wymieniał co jedlismy, gdyż nie chcę narażać czytelników, ale jedno co powiem, był hardcore...:-))
Potem trzeba to było popić wspaniałym piweczkiem....
Najedzeni, napici, wracamy do naszego Leo2, aby zaczać się powoli przygotowywać do powrotu... - szkoda... :-(((

Zdjęcia (23)

Komentarze (0)